Ο Ναυτικός Όμιλος Βουλιαγμένης ιδρύθηκε, ως Αθλητικό Σωματείο, στις 23 Φεβρουαρίου 1937, από μια παρέα φίλων που τους συνέδεε η αγάπη για τη θάλασσα και η επιθυμία τους για ενασχόληση με τα ναυτικά αθλήματα.
Τον Απρίλιο του 1937 αναδεικνύεται το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο με Πρόεδρο τον Εμμανουήλ Πέππα. Το 1938 ο Όμιλος ήδη αριθμεί 80 μέλη, ενώ η απόκτηση ιδιόκτητης γης για τη στέγαση του αποτελεί το κύριο μέλημα της τότε διοίκησης.
Τον Αύγουστο του 1939 ο Όμιλος διοργανώνει τους πρώτους κολυμβητικούς αγώνες στον κόλπο της Βουλιαγμένης. Ο πόλεμος έρχεται και υποχρεώνει τον Όμιλο σε διακοπή της λειτουργίας του, καθώς η Βουλιαγμένη ναρκοθετείται και κηρύσσεται απαγορευμένη ζώνη.
Η περιουσία του Ομίλου, που την εποχή εκείνη ανήρχετο στις 100.000 δρχ., διατίθεται στην επιτροπή εράνου και αλληλεγγύης του Μετώπου. Ο Όμιλος γνωρίζει την πρώτη του αναγνώριση καθώς με επιστολή του τότε Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά, τον Δεκέμβριο του 1940, τονίζεται η “Πατριωτική προσφορά δια τα παιδιά μας που μάχονται στα πεδία των μαχών κατά του εισβολέως εις χάριν της Πατρίδος”.
Το Νοέμβριο του 1946 ο Όμιλος αρχίζει δειλά-δειλά να επαναλειτουργεί. Συγκροτείται νέο ΔΣ, με Πρόεδρο τον Αθανάσιο Διακάκη και Γραμματέα τον Αναστάσιο Κουτσογιάννη, και προσπαθεί να εξασφαλίσει πόρους, πρωταρχικά όμως τη στέγαση του.
Το Φεβρουάριο του 1948, και ύστερα από πολλές προσπάθειες, υπογράφεται με το Ελληνικό Δημόσιο το πρώτο 12ετές συμβόλαιο για τη μίσθωση του παραλιακού χώρου που βρίσκεται σήμερα ο Όμιλος, ενώ το 1955 δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως διάταγμα ρυμοτομικού σχεδίου που προέβλεπε τη δημιουργία Ναυτικού Ομίλου.
Έτσι, ο Ναυτικός Όμιλος Βουλιαγμένης απέκτησε κατά κυριότητα το χώρο όπου βρίσκονται σήμερα οι εγκαταστάσεις του. Την εποχή εκείνη η περιοχή του Ομίλου ήταν μια παραλιακή λωρίδα γης με έδαφος απότομο και δύσκολη πρόσβαση.
Το πρώτο έργο που έγινε στον Όμιλο ήταν μια μικρή ξύλινη παράγκα στην οποία καταστρώνονταν τα σχέδια για το μέλλον. Ακολουθεί η κατασκευή προβλήτα 10 μέτρων, που είχε ως στόχο να προστατεύει τον Όμιλο από τις σοροκάδες. Δίπλα στον προβλήτα κατασκευάζεται πλωτό κολυμβητήριο, απ’ όπου ξεπηδούν οι πρώτοι κολυμβητές του Ομίλου που έλαβαν μέρος σε Πανελλήνιους Αγώνες.
Το 1959 κατασκευάζεται το σημερινό εστιατόριο του Ομίλου, ενώ παράλληλα ο Όμιλος ανακαλύπτει το Θαλάσσιο Σκι με πρωτεργάτη τον ακούραστο Πρόεδρό του, Αθανάσιο Διακάκη, ο οποίος ουσιαστικά εισάγει και καθιερώνει το άθλημα στη χώρα μας.
Το 1962 τρείς αθλητές του Ομίλου – οι Ηλίας Λυπητεράκος, Σπύρος Διακάκης και Βίκτωρ Μπουρλάς – εκπροσωπούν για πρώτη φορά την Ελλάδα στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες Θαλασσίου Σκι στο Μοντρέ Ελβετίας ενώ την επόμενη χρονιά διεξάγονται και οι πρώτοι Πανελλήνιοι αγώνες. Το 1963, επίσης, στους Παγκόσμιους αγώνες Θαλασσίου Σκι στο Βισύ της Γαλλίας, ο αθλητής του Ομίλου Γιάννης Θωμάς κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο αγώνισμα του “Ιπταμένου Σκι”.
Επίλεκτοι αθλητές της δεκαετίας του ’60 και ’70 ήταν οι Γιώργος Πεζματζόγλου, Γιώργος Κασιδόκωστας, Σπύρος Διακάκης, Ρίκα Νεφούση, Μαργαρίτα Πολίτη, Ιωάννα Ντούνη, Νίκος Σοφοκλέους, Ελένη Κόχειλα, Αναστάσιος Καταγεώργιος, Τάκης Αλεξανδρής, Νίκος Φραγκίστας, Ελένη και Μαρία Φραγκίστα, Γιώργος Αθανασιάδης, Γιώργος Τσαϊλάς, Τίνα Καμπάνη, Δήμος Αλεξόπουλος, Ανδρέας Καμπάνης, Ίων και Τζώρτζης Μηλιάς, Θεολόγος Σταμάτης, Γρηγόρης Μπάτσης και πολλοί άλλοι.
Το 1966 αρχίζει η κατασκευή του μικρού κολυμβητηρίου 25 μέτρων στο νότιο τμήμα του Ομίλου, με πρωτεργάτη το μέλος του Ομίλου Ιωάννη Τζελάτη, ενώ το 1967 αρχίζουν οι προκαταρκτικές εργασίες για την κατασκευή του μεγάλου κολυμβητήριου 50 μέτρων, που ολοκληρώθηκε το 1975 με την συμπαράσταση του τότε Υφυπουργού Αθλητισμού Αχιλλέα Καραμανλή.
Το 1975 ο Αθανάσιος Διακάκης, μετά από 37 χρόνια συνεχούς προσφοράς και αγώνων για την καθιέρωση και ανάδειξη του Ομίλου, παραδίδει τη σκυτάλη και το 1981 εκδίδει το βιβλίο με τίτλο “Η Ιστορία ενός Αθλητικού Ομίλου”.
Ήδη όμως από το 1956 καλλιεργείται δειλά-δειλά και το άθλημα της Υδατοσφαίρισης ενώ από το 1973 και μετά η λειτουργία του έγινε πιο συστηματική, χαρίζοντας στην συνέχεια στον Όμιλο σειρά από ξεχωριστές επιτυχίες και διακριμένους αθλητές και αθλήτριες. Το 1979 ο ΝΟΒ ανακαλύπτει την Ιστιοπλοΐα, χάρη στο ενδιαφέρον του Προέδρου Γιώργου Καμπάνη και του Αρχηγού Αθλητικών τμημάτων Πάνου Ιωαννίδη.
Πρώτοι Ιστιοπλόοι του Ομίλου ήταν οι Νίκος και Σοφία Σπυροπούλου, Γιώργος Βαρελτζίδης, Κωστής Ιωαννίδης, Ιωάννης Δεληκανάκης, Αλέξανδρος και Ιωάννης Κοννίδας, Μαριλλή Καλογερά, Κώστας Σταμπουλόπουλος και Νίκος Μπαρτής.
Στη συνέχεια το τμήμα ανέδειξε σειρά από πρωταθλητές όπως – μεταξύ άλλων – οι Βασίλης Πορτοσάλτε, Χάρης Κατίκας, Οδυσσέας Παπαδόπουλος, Νόνικα Οικονομοπούλου, Γιώργος και Αλφόνσο Παναγιωτίδης, Νίκος Αγιάνογλου, Έφη Μαντζαράκη, Μάκης Νικολαΐδης, Τζέλλη Σκαρλάτου.
Το 1980 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας ο υδατοσφαιριστής του Ομίλου Γιάννης Γιαννουρής γίνεται ο πρώτος αθλητής στην Ιστορία του Ομίλου που συμμετέχει σε Ολυμπιακούς αγώνες καταλαμβάνοντας την 10η θέση με την Εθνική Ομάδα Ανδρών.
Ακολουθεί το 1984 στο Los Angeles ο Γιώργος Μαυρωτάς, ο οποίος το 2000 στο Sydney Αυστραλίας συμπληρώνει 5 συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Από το έτος 1989 λειτουργεί για πρώτη φορά – και τον χειμώνα – το Ολυμπιακό κολυμβητήριο του Ομίλου, ενώ το 1991 οι Ομάδες Πόλο Ανδρών και Γυναικών κατακτούν τα αντίστοιχα Πανελλήνια Πρωταθλήματα για 1η φορά στην ιστορία τους.
Το 1991 ο Όμιλος, υπό την Προεδρεία του Λεωνίδα Σεϊτανίδη, αναλαμβάνει την τέλεση των αγώνων Ιστιοπλοΐας, στο πλαίσιο των Μεσογειακών Αγώνων, με επακόλουθο τη σημαντική αναβάθμιση των εγκαταστάσεών του.
Το 1993 και 1994 η Ομάδα Γυναικών κατακτά εκ νέου το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Υδατοσφαίρισης.
Το 1996 ο Νίκος Κακλαμανάκης αναδεικνύεται χρυσός Ολυμπιονίκης, ενώ 6οι Ολυμπιονίκες αναδεικνύονται οι υδατοσφαιριστές μας Γιώργος Μαυρωτάς, Τεό Λοράντος, Γιώργος Αφρουδάκης και Γιώργος Ψύχος.
Το 1996 η Ομάδα Υδατοσφαίρισης Ανδρών του ΝΟΒ κατακτά το Κύπελλο Ελλάδος και το 1997 επιτυγχάνει τη μεγαλύτερή της διάκριση κατακτώντας το Κύπελλο Ευρώπης και μαζί και το 2ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της Ιστορίας της. Η χρυσή ομάδα του Ομίλου κατακτά και το Πρωτάθλημα του 1998 καθώς και το Κύπελλο Ελλάδος του 1999.
Το 2000 η Γυναικεία μας ομάδα φτάνει στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου, ενώ το 2003 σημειώνει τη μεγαλύτερή της διάκριση, κατακτώντας τόσο το Ευρωπαϊκό όσο και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα.
Ο Όμιλος κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας, υπό την Προεδρεία του Γεωργίου Καμπάνη, χαρακτηρίζεται ως Ολυμπιακό Προπονητήριο για να καλύψει της ανάγκες του Τριάθλου, γεγονός που συμβάλλει για μια ακόμα φορά στην αναβάθμιση των εγκαταστάσεων του και ειδικά του Ολυμπιακού του κολυμβητηρίου.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, οι αθλήτριες μας Γιούλη Λαρά, Αντιγόνη Ρουμπέση, Ανθή Μυλωνάκη, Εύη Μωραϊτίδου και Άντυ Μελιδώνη κατακτούν το αργυρό μετάλλιο με την Εθνική Γυναικών στην Υδατοσφαίριση ενώ, παράλληλα, οι αθλητές μας Γιώργος Ρέππας, Γιώργος και Χρήστος Αφρουδάκης, Δημήτρης Μάζης και Πέτρε Σάντα αναδεικνύονται 4οι Ολυμπιονίκες με την Εθνική Ομάδα Υδατοσφαίρισης Ανδρών.
Επίσης το 2004 η Ανδρική μας ομάδα είναι φιναλίστ του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου ενώ η Γυναικεία ομάδα, συνεχίζοντας την παράδοση επιτυχιών της, κατακτά τα Πρωταθλήματα των περιόδων 2005, 2006 και 2007.
Η φροντίδα της καλλιέργειας του υγιούς Αθλητισμού συνεχίζεται, καθώς στόχος του Ομίλου είναι να συνεχίσει το έργο των παλαιοτέρων συνδυάζοντας με τον καλύτερο τρόπο τις δράσεις του, τόσο στον αθλητικό όσο και στον κοινωνικό τομέα.